کد مطلب:303618 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:120

مولای متقیان همسر مظلومه اش را دلداری می دهد
آنگاه، مولای متقیان علی علیه السلام با این كلمات بانوی غصه دارش را نوازش می دهد (فاطمه جان) هرگز بر تو سختی و ناگواری نیست، همه ناگواریها از آن دشمن بدخواه شما است.

غم و اندوهتان را فرو نشانید ای دختر برگزیده عالمیان و یادگار پیامبر آخرالزمان! من كه در دینم هرگز سسستی نورزیده ام و از حد توانم هیچگاه دور نشده ام.

اگر مقصود شما روزی بقدر كفاف است آن را خدای مهربان ضمانت فرموده است و خدا ضامن استواری است.

و آنچه را كه برای شما (در آخرت) مهیا و آماده شده است بسی برتر از آن است كه از دست شما گرفته اند بنابراین صلاح است كه مسئله را به خدا واگذارید. آن بانوی بزرگ اسلام كه پدر و مادر ما فدایش باد فرمود:

حسبی الله. خدا مرا بس است و دیگر سخنی نفرمود.

در شرح این كلمات كه بین دو مظلوم از اهل بیت پیامبر (ص) یعنی علی و فاطمه علیهماالسلام صاحب كتاب شرح خطبه حضرت زهرا مطلبی را نقل كرده كه جداً در خور تأمل است ایشان می نویسد: [1] .


[1] شرح خطبه حضرت زهرا (س) ج 335/2.